KONSERVATUARA HAZIRLIK EĞİTİMİ ÇALIŞMA TİRATLARI
GRİGORY SMİRNOV
SMİRNOV TİRADI
Çocukluk zamanlarında kötü günler geçirdi, babasıyla asla anlaşamazdı, sürekli kendisini azarlayan bir babası vardı. Babasının baskısı yüzünden genç yaşta evi terk etmişti. Birkaç gün sokaklarda ve kiliselerde yaşamaya çalıştı ama olmadı, tek başına sokaklarda yaşayamayan Smirnov tekrar eve gelmişti. Babası ve annesi sürekli tartışırlardı, Smirnov artık bu durumdan sıkılmış ve etkilenmişti. Oda istemeden babasına benzemeye başladı. Smirnov artık normal biri değildi, aradan yıllar geçti büyüdü, genç bir adam oldu ve asker olmaya karar verdi, onu bu karara iten şey tamamen psikolojik baskıydı. Kim o zamanlar asker olmak isterdi ki, sürekli savaş halinde olan bir ülke idi Rusya. Kara harp okulunda eğitip almaya başladı, ailesinden annesi razı olmamıştı ama babası Smirnov’un aldığı karara sessiz kalmıştı, ve artık askerdi. Topçu Teğmeni Grigory Smirnov. Bir sürü eğitimden geçmişti, her zaman hırslı olan bir askerdi ve artık cephede savaşma vakti gelmişti, savaşa katıldı ama bu onun için kötü bir tecrübe idi, çünkü bir sürü askerin ölümünü görünce kendini kaybetti buna dayanamadı. Birkaç gün sonra kışlaya döndü, bir mektup gelmişti köyden, anne babasının bir enkaz altında kalıp öldüğü yazıyordu, bunu duyan Smirnov bağırmaya başladı kendini kaybetmişti, bu olaylardan sonra hayat onu acımasız bir adam yaptı. Kaba, sinirli, saldırgan, hayattan hiçbir beklentisi olmayan bir adam olmuştu. Aylar yıllar geçti emekli oldu, normal bir hayatı olmasını istiyordu. 35 yaşında idi Smirnov, yakışıklı bir adamdı, kendini kızlarla eğlenmeye kaptırmıştı, haftada bir kız ile aşk yaşıyordu ama bu aşk değildi oda bunun farkında idi, günler aylar geçti, bir kızdan hoşlanmaya başladı ama bu aşk mıydı bilmiyordu, geriye kalan tüm parasını o kızla eğlenerek geçirdi. Ve sonra para bitti kız gitti. Smirnov yine öfkelenmişti hayat onu rahat bırakmıyordu ama nereye kadar, Smirnov artık kızların kötü, bencil, yalancı ve sahtekâr olduğunu anlamıştı. Çiftçilik yapmaya karar verdi. Ama bunu yapacak parası yoktu,kalan parasıyla at alıp 2 katına satıyor insanları yanlış vaatlerle kandırıyordu, bu böyle bir süre devam etti, ve artık çiftçilik yapacak kadar parası vardı, arsa aldı, buğday ekti, yulaf yaptı vs. Ve bunu sadece kendi başına yapmadı komşusu Çubukof ile beraber yapıyorlardı. Çubukof çiftçilikten çok iyi anlayan bir adamdı, komşusuydu uysal ve evcil bir insandı. Yulaf satarak geçinen smirnov, borçlanarak 2 tane at aldı, atlara hayranlık besliyordu, İsim bile koymuştu onlara, biri Alex’ti diğeri ise de souza. Kendisi de yulafı borç verirdi insanlara Yeter ki zamanında borcunu ödesin, aksi halde o içindeki kaba ve sinirli adam çıkıverir. Her şey yolunda gitmeye devam ediyordu, ama zaman geçtikçe işler kötüye gitmeye başladı. Atları beslemekte zorlanıyordu ve toprak mahsul vermemeye başlamıştı, alacaklar kapıya dayanıyorlardı. Yine delirmişti Smirnov, borç verdiği insanların kapısını çalıyordu borcunu alıyordu ama yetmiyordu. Onu kurtarabilecek tek bir ev kalmıştı, ordan da alacağını alıp herşeyi yoluna koyacaktı. Bundan emindi, ama işler öyle gitmedi. Kapıyı açan bir ihtiyardı ve onu içeri almıyordu, buna dayanamayan Smirnov yine delirmişti, zorla içeri girdi ve bir kadın ile karşılaştı, adı bayan popov’du borcunu istedi ama borç verdiği adam 7 ay önce ölmüştü. Borcunu ödeyemeyen bir kadınla ve malını mülkünü kaybetme ile karşı karşıya idi, bayan popov derin üzüntü içinde evinden dışarı bile çıkamayan bir kadındı, ama Smirnov’un umrunda bile değildi çünkü ertesi güne kadar borcunu ödemezse evini kaybedecekti ve bu onu dahada hırçın bir adam yapıyordu, Bayan Popov’un üzerine bağırıyor aşağılıyordu, tam bir kargaşa yaşanıyordu bir taraftan Smirnov diğer taraftan Bayan Popov bağırıyordu, tipik bir kadındı ve bir anda bundan etkilenmişti Smirnov. Hiçbir zaman böyle bir kadın tanımamıştı Deliler gibi aşık olmuştu, Smirnov ondan hoşlandığını itiraf etti, bunu duyan bayan Popov şaşırmıştı onunda ilgisini çekmişti ama bunu göstermiyordu, onu evinden kovuyor sonra kovmaktan vazgeçiyordu, Bayan popov da kaptırmıştı kendini ne yapacağını bilmiyordu,bunu anlayan Smirnov bayan Popov’a yaklaşıp önünde eğilip benimle evlenir misin diye sordu, bu soru karşısında mutlu olan bayan Popov, evlilik teklifini kabul etmişti. Herikiside başında olan dertleri unutmuştu, gün boyu birbirlerini tanımaya çalışıyorlardı, her ikiside başından geçen olayları anlatıyorlardı. İkiside mutluydu, ertesi gün Smirnov borcunu ödeyememişti, haciz nedeniyle evini kaybetti. Ama umurunda değildi çünkü Bayan Popuv’un malikanesinde hayatına devam ettiricekti, bir süre geçtikten sonra evlendiler, ikisi de çok mutluydu hatta Smirnov yeniden doğmuş gibiydi, eski halinden eser yokmuş gibi, sanki o kaba o inatçı o saldırgan adam gitmişte yerine güler yüzlü, insanları seven, nazik bir adam gelmişti. Aşk insana neler yapmaz ki, kalbi atmayan, yüreğinde insanlık bile beslemeyen, taş gibi olan kalpleri bile hayata döndürmeye yeter. Sevgi emek ister, Aşk ise yürek ister. Ve mutlu son.