Vakti zamanında memleketin birinde bir hatun varmış.
Vakti zamanında memleketin birinde bir adam varmış.
Vakti zamanında memleketin birinde bir dev varmış.
Bir balıkçı varmış, bir şah varmış, bir kedi varmış, bir ecinni varmış diye başlayan yüzlerce masal anlattım bugüne kadar.
Dikkatinizi hangisi çekti bilmiyorum. Şah mı, ecinni mi yoksa balıkçı mı?
Aslında buradaki sır ismin önündeki “bir” de gizli. Binlerce balıkçıdan ayrılan ve öne çıkan bir balıkçı, görünmezler aleminden sıyrılıp görünür olan bir ecinni.
Seçilen ve anlatılan bir, hikayenin başladığı nokta; sizi hikayenin içine çeken, cezbeden o biriciklik. Lakin enteresan olan, hikaye ilerledikçe o birin giderek çoğalması. Hikayenin sonuna geldiğimizdeyse bir artık yoktur birlik vardır.
Masal boyunca tüm canlılarla ilişki kurarsınız; balıkçı, balık, olta, yem, ejderha, köylü, kral, yaşlı kadın, genç hatun, derviş, zalim, soytarı olursunuz. Bu hal, insanın kendi iç aleminde yaşadığı birlik duygusudur.
Hikayeyi başka insanlarla beraber dinlediğinizde, o vakit de dışınızdaki canlarla cem olursunuz. Beraber heyecanlanırken, korkarken, gülerken, beklerken… frekanslarımız dengelenir.
Peki bunun adı büyü mü?
İnsanoğlunun varoluşuyla yaşıt bir sanatsal biçim olan anlatının en güçlü aracı sözdür.
Ve söz, büyüdür; tesir eden, efsunlayan, dokunan, değiştiren.
Cadıların kazanlara okuduğu gizli kelimeler, muskalara üflenenler, göklere haykırılanlar, derilere, kağıtlara yazılanlar hepsi bu gücü kullanmak ve sihri yaratmak ister.
Sözün etkisi, iyileşme her daim insanın önce kendi öz benliğinde başlar. Sonra dilden dile, kulaktan kulağa yayılır. İyi söz ile kötü söz birbiriyle yarışır. Biri hatırlatır diğeri unutturur.
Peki sahi ben neden hikayeler anlatıyorum?
İçimde sıkışanları, kendime bile söyleyemediklerimi masallarla sırlayarak anlatabileceğimizi tecrübe ettiğimden bu yana mütemadiyen anlatıyorum. Bir iken ve birlik içindeyken iyi sözün bedenimizdeki yaralara merhem, zihnimizdeki gölgelere ışık olduğuna inanıyorum. Ve bu inanç romantik bir teşbihten ibaret değil. Yıllardır bizatihi deneyimlediğim bir hal. Elbette herkesin ilacı başka. Kim kendini nerede buluyorsa ya da nerede kaybolmak istiyorsa oraya çekilir.
İyi sözün sahibinin izinden gitmek isteyenleri, masal boşluğuna davet ediyorum.
Lamekan, lazaman alemlerde dolaşmaya çağırıyorum.
Artık biliyorsun, gelmezseniz karşılaşamayız.
Neden Hikaye Anlatıyorum?- beyza akyüz
